Τραβήξτε νυχτερινές φωτογραφίες

Οι πιο αγαπημένες φωτογραφίες για τους περισσότερους -και κατά κανόνα οι πιο αποτυχημένες- είναι τα ηλιοβασιλέματα και οι νυχτερινές λήψεις. Τα υπέροχα κοκκινωπά
χρώματα του ήλιου που δύει, τα μοβ μετά το ηλιοβασίλεμα ή τα φώτα της πόλης το βράδυ είναι όντως εντυπωσιακά, χρειάζονται όμως και μερικά μικρά «κόλπα» για να αποτυπωθούν σε φωτογραφίες. Η καλύτερη στιγμή για να φωτογραφίσει κανείς το ηλιοβασίλεμα είναι τη στιγμή που ο ήλιος «ακουμπά» στον ορίζοντα ή και λίγο
μετά, καθώς τότε το φως είναι πιο απαλό.

Ο ορίζοντας θα πρέπει να βρίσκεται χαμηλά στο περίγραμμα, ώστε να τονίζεται ο ουρανός, ενώ, αν θέλει κανείς να προσθέσει και κάποιον φίλο του στη λήψη, απαραίτητη είναι η χρήση του φλας που θα «σβήσει» τις σκιές στο πρόσωπό του. Η φωτομέτρηση
θα πρέπει να γίνεται στο πιο φωτεινό κομμάτι του ουρανού, διαφορετικά θα φαίνονται
πολύ λίγα. Η ύπαρξη κάποιου σύννεφου θα ενισχύσει τη φωτογραφία, ενώ η χρήση
ενός φίλτρου FL-D είναι πολύ χρήσιμη για να «ζωντανέψουν τα κόκκινα».

Στις περισσότερες περιπτώσεις θα δουλέψει αυτόματα ο επεξεργαστής, αφήνοντας ανοιχτό τον φακό όσο χρειάζεται, αλλά καλή ιδέα είναι να ρυθμίσει κανείς χειροκίνητα το διάφραγμα ώστε να μείνει ανοιχτό για αρκετή ώρα (από 8 μέχρι 16 δευτερόλεπτα). Επίσης, απαραίτητη είναι η χρήση είτε του τηλεκοντρόλ, είτε της αυτόματης χρονομέτρησης και λήψης, ώστε να μη βγει η φωτογραφία κουνημένη.

Φωτογραφία σε λευκό φως
Ειδικά αν κάποιος σκοπεύει να φωτογραφήσει λευκό φως (όπως αυτό που χρησιμοποιείται για τον φωτισμό κτιρίων), θα χρειαστεί και ειδικό φίλτρο, ώστε να μην
πρασινίσει η φωτογραφία. Αν θέλετε τώρα το κάτι παραπάνω, τότε δύο πράγματα θα
σας φανούν χρήσιμα. Τρίποδο και αρχεία .raw. Το τρίποδο είναι αναντικατάστατο. Μπορεί να το σιχαινόμαστε στο κουβάλημα, αλλά το αποτέλεσμα λήψης με το τρίποδο και στο χέρι δεν συγκρίνεται. Από την άλλη, το αρχείο .raw θα σας δώσει τη δυνατότητα την επόμενη ημέρα να διορθώσετε τα περισσότερα λάθη σας στο PhotoShop.

Με την ησυχία σας!
Κοιτάζουμε να βρούμε κάτι που τραβά την προσοχή μας, στήνουμε το τρίποδο και τη μηχανή. Κοιτάζουμε προσεκτικά τι θα βάλουμε μέσα στο κάδρο και τι θα αφήσουμε έξω.
Εστιάζουμε προσεκτικά, κατά προτίμηση στο άπειρο. Βάζουμε iso 200, 400 (dslr), κλειστό διάφραγμα 7,1 ή πιο κλειστό (είπαμε, η μηχανή είναι σε τρίποδο) και αποφεύγουμε να
έχουμε ανθρώπους, ζώα, αυτοκίνητα στο κάδρο μας, διότι θα βγουν κουνημένα. Εκτός αν επιδιώκουμε το εφέ της κίνησης (φώτα, θολές φιγούρες). Προετοιμαστείτε για μακριές εκθέσεις. Το κλείστρο της μηχανής μπορεί να περιμένει και 10 ή και 30 δευτερόλεπτα για να κλείσει. Δεν έπαθε τίποτα η μηχανή σας, απλώς προσπαθεί να φωτίσει το καρέ. Τελείωσε; Ξανατραβήξτε. Έτσι, θα είστε εντελώς σίγουροι ότι θα έχετε μια πολύ
καλή φωτογραφία.

Φωτομέτρηση
Για να τραβήξουμε καλές φωτογραφίες χρειαζόμαστε αξιόπιστη φωτομέτρηση. Όλες σχεδόν οι μηχανές δυσκολεύονται πολύ στο λίγο φως. Αλλες υποφωτίζουν, άλλες υπερφωτίζουν. Το θέμα είναι να ξέρουμε από πριν τη συμπεριφορά της μηχανής μας. Συνήθως τα πολυζωνικά φωτόμετρα λαθεύουν πιο συχνά. Γι’ αυτό είναι καλύτερα να επιλέξετε σημειακή φωτομέτρηση (spot) και να στοχεύσετε μια φωτεινή πηγή (π.χ. μια λάμπα φωτισμού) ώστε να μην έχουμε υπερέκθεση, αλλά και για να έχουμε υψηλές ταχύτητες.

Χρωματική απόδοση
Οι περισσότερες μηχανές αδυνατούν να αποδώσουν σωστά το χρώμα του φωτός. Συνήθως οι νυχτερινές φωτογραφίες έχουν μια πορτοκαλί καφέ χροιά. Γι’ αυτό αφήστε το Auto White Balance στην άκρη και προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε τη ρύθμιση tungsten, fluoresent. Τραβήξτε μια πρόχειρη λήψη, δείτε τα αποτελέσματα σε σχέση με την πραγματικότητα, ξαναρυθμίστε και συνεχίστε. Αν η μηχανή σας σάς επιτρέπει να ρυθμίσετε τη θερμοκρασία του χρώματος σε βαθμούς Kelvin, τότε να το κάνετε επιλέγοντας συνήθως μεταξύ 2500-3000 Kelvin.